SvenskaFans rankar NHL – Pacific Division: 5. Vancouver Canucks
2022-09-17 13:00:00 - Niclas Viberg
2022-09-17 13:00:00 - Niclas Viberg
2020-08-12 21:45:00 - Robin Åberg
2020-08-06 18:35:00 - Robin Åberg
2019-09-20 12:00:00 - Nils Wilénius och Viking Emanuel Nilsson
2019-06-23 20:20:06 - V.E. Nilsson
2019-01-03 14:04:00 - Nils Wilénius
2018-11-01 12:45:49 - Nils Wilénius
Den 27 februari 2012 gjorde Mike Gillis den då kanske största trejden under sin karriär som general manager när han skickades centern Cody Hodgson till Buffalo i utbyte mot ytterforwarden Zack Kassian. Sedan dess har mycket hänt i Vancouver läget har förändrats och man kan börja blicka tillbaka på trejden även fast man inte kan dömma den helt än...
När Michael Gillis sommaren 2008 fick jobbet som Vancouver Canucks general manager var Canucks en klubb med många frågor och få svar; från 2000:talets början till lockouten 2005 hade man varit ett lag som gjort många mål, men också släppt in många. Man hade världens kanske bästa kedja i ”West Coast Express”; prickskjytten och kaptenen Marcus Näslund, tvåvägs- och playmaker-centern Brendan Morrison och powerforwarden Tod Bertuzzi. Målvakten under denna tiden var den ganska medelmåttiga Dan Cloutier (som bland annat lyckades med detta. Laget lyckades under denna tid aldrig ta sig förbi andra slutspelsrundan, trots att man hade ett ganska bra lag.
Så kom lockouten 2005 och inför säsongen 2005-06 var förväntningarna höga: det var slut på dragkampshockeyn, WCE-linan skulle göra fler mål än en kedja bestående av Mario Lemieux – Wayne Gretzky – Brett Hull hade klarat, och Sedinarna skulle äntligen bli de spelare alla visste att de kunde vara! Så blev det inte, Näslund kom aldrig riktigt igång och Steve Moore-incidenten fortsatte att förfölja Bertuzzi. Det hela resulterade i att Canucks missade slutspelet för första gången sedan 2000. Detta ledde till att general manager Dave Nonis sparkade coach Marc Crawford och ersatte honom med klubbens AHL-coach, Alain Vigneault. Han gjorde också den kanske största trejden i Canucks historia när han bytte till sig Roberto Luongo mot bland annat Tod Bertuzzi. Detta får ses som slutet av WCE-eran, och början av Sedin- och Luongo-era.
Under sin första säsong som en Canuck lyckades Roberto Luongo med att:
Lag | M | V | O | F | MS | P | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
6 | Ottawa | 82 | 39 | 0 | 35 | -10 | 86 |
6 | St Louis | 82 | 37 | 0 | 38 | -38 | 81 |
6 | Vancouver | 82 | 38 | 0 | 37 | -22 | 83 |
6 | Washington | 82 | 35 | 0 | 37 | -10 | 80 |
7 | Detroit | 82 | 35 | 0 | 37 | -39 | 80 |